1 - اصلاح الگوی مصرف : اصلاح الگوی مصرف که شامل مصرف بهینه‌ ی کالا و انرژی و پرهیز از تجمل‌ گرایی است که در نهایت موجب می‌شود کشور نیاز کمتری به واردات و فرصت بیشتری برای صادرات داشته باشد . یکی از اصلی‌ ترین ویژگی‌ های اقتصاد مقاومتی را باید در نحوه‌ ی مصرف و خرید ارزیابی کنیم . مردم به‌عنوان بازار اصلی مصرف ، نقش حیاتی در تقویت بخش‌های تولیدی داخلی دارند . از دیگر سو ، حضور بخش‌های خصوصی در زمینه‌های اقتصادی کشور و گسترش نقش آن‌ها در بخش‌های تولیدی ، با افزایش سرمایه‌گذاری ، از جمله وظایف مردم در حوزه‌ی اقتصاد مقاومتی است . عملی نمودن اقتصاد مقاومتی در جامعه ، تأثیر و نتایج مثبتی در عرصه‌ی اقتصادی به دنبال دارد که در نهایت رشد تولید داخلی و اقتصاد بومی را رقم می‌زند .

2 - توجه به مصرف تولیدات ملی : شاید تاکنون برای همه‌ی ما اصل این بوده که بین دو کالای ایرانی و خارجی با قیمت و کیفیت یکسان، به کالای ایرانی اهتمام داشته باشیم ، به نظر می‌رسد این مسئله در تمام دنیا چنین باشد و ما شرایطی متفاوت‌ تر از بسیاری از کشورهای دنیا داریم ؛ چراکه این ماییم که به غیر از حس میهن‌ دوستی ، باید به مقاوم‌سازی اقتصاد اهمیت بدهیم و به همین دلیل ، به نظر می‌رسد در شرایط حاضر ، لازم باشد بیش از قیمت و کیفیت کالا ، به ایرانی بودن آن‌ها اهمیت بدهیم و البته این مسئله می‌تواند موجب شود تا تولیدکنندگان داخلی نیز تقویت شوند و به روند رو به رشد خود با سرعت بیشتری ادامه دهند .

3 - اهتمام به مقوله‌ی مالیات : هم‌اکنون به غیر از کارمندان و کارگران که مالیات آن‌ها به دقت محاسبه و سر وقت اخذ می‌شود ، بسیاری از اقشار دیگر ، نسبت به پرداخت دقیق و به‌موقع مالیات خود حساسیتی ندارند ؛ در حالی که نگاهی به فرهنگ عمومی کشورهایی که فاقد سرمایه‌هایی مانند نفت بوده‌اند گواهی می‌دهد که مردم و فرهنگ عمومی ایشان به‌شدت نسبت به مالیات حساس بوده و نسبت به فرار مالیاتی به بدترین شکل موضع می‌گیرند و با فراری‌های مالیاتی به مانند سارقان برخورد می‌نمایند . اگرچه دولت مکلف است که با شبکه‌های اطلاعاتی دقیق در این خصوص وارد شود ، ولی باید ما مردم نیز نسبت به سهم خودمان در تحقق درآمد مالیاتی کشور اهتمام داشته باشیم و این مسئله را با بیان و تکرار به فرهنگ عمومی مبدل سازیم .

4 - مشارکت در تولید بیشتر : سال ۱۳۹۱ توسط مقام معظم رهبری تولید ملی و حمایت از کار و سرمایه‌ی ایرانی نامیده شد . با توجه به اینکه بخشی از مردم در کشور در کارهای تولیدی مشغول هستند ، جهت موفقیت کشور باید تولید خود را بیشتر و با کیفیت بهتر ارائه نمایند . مثلاً کشاورزی که با وجود آب زیادی که در روستا دارد به‌صورت سنتی مشغول کشاورزی است لازم است به دنبال شیوه‌هایی برود که با همین زمین و همان آب ، محصول بیشتر و بهتری تولید کند . افرادی که تولیدی دارند نیز می‌توانند در این راستا تولیدات خود را ارتقا ببخشند .

5 - نقش مردم در تولید علم با تکیه بر اقتصاد دانش‌بنیان : در نظام اقتصادی ، نقش مردم در توسعه‌ی علمی و تکنولوژیکی نیز برای توسعه‌‌ی زیرساختی اهمیت ویژه‌ای دارد . این وظیفه نیز خواستار دولت به‌عنوان بنیان‌گذار و پشتیبان و یاری‌رسان به مردم برای پیشبرد دانش و اتصال آن به چرخه‌ی صنعت است و ایجاد پارک‌های علم و فناوری و حمایت از نخبگان هم در این راستا به شمار می‌رود .

تمامی مردم یک کشور حقوقی دارند که دولت , مسئول تامین برخی از حقوق اجتماعی شهروندان است و دولت باید تام افرادی را که در قلمرو سرزمینی آن زندگی می کنند , تحت پوشش قرار دهد .

اما برخی شهروندان نمیتوانند حقوق خود را به طور کامل دریافت کنند . میلیون ها نفر بدین جهت که نمی توانند شهروند کشور محل اقامت خود باشند از داشتن حق رای محروم می شوند . علاوه بر این بسیاری از افرادی که حتی عضویت رسمی دولت _ ملت را دارند هنوز فاقد بسیاری از حقوقی هستند که لازمه ی شهروندی است .

البته قصد من در این نوشته مقایسه حقوق افراد در کشور های مختلف نیست , بلکه قصد دارم حقوق مردم ایران را بررسی نموده و وظایف آن ها را نسبت به دولت و شهروندان دیگر شرح دهم .

لطفا به ادامه ی مطلب مراجعه کنید

شهروندان دارای مجموعه ای گستر ده ای از حقوق مدنی , سیاسی و اجتمای هستند . این حقوق در مقابل با مجموعه ای از تعهدات در قبال جامعه و دولت متوازن می شوند . یعنی ما وظیفه داریم در قبال امکاناتی که دولت برای ما فراهم می سازد , از کشور دفاع کرده و زمینه ساز پیشرفت آن شویم .

افرادی که به یک کشور خاص تعلق دارند دارای اسناد و مدارکی هستند که عضویت آن ها را در دولت _ ملت تایید می کند . این مدارک به طور کلی شامل گواهی تولد, کسب تابعیت , کارت شناسایی و گذر نامه می شود .

واژه «شهروند» در فرهنگ فارسی چنین تعریف شده‌ است: کسی که اهل

یک شهر یا کشور بوده و از حقوق متعلق به آن برخوردار می‌باشد شهروند

محسوب میشود و یا از این منظر تعریف می‌گردد که، انسان‌های ساکن و

مقیم در یک کشور اعم از اتباع و بیگانگان که در سرزمین یک دولت زندگی

کرده , و تحت حاکمیت آن می‌باشند را شهروندان آن منطقه مینامند .